Kulochyt - testy

Wczorajsze testy skonstruowanego kilka dni temu kulochwytu wypadły obiecująco :) Jest do poprawienia kilka szczegółów, ale ogólnie rzecz biorąc to jest to! Filmik z testów do oberzenia tutaj. Wnioski z testów poniżej:
Zalety:

• możliwość mocowania dowolnych tarcz w postaci dwóch kartek A4
• bardzo dobre wyłapywanie śrutu
• 10 warstw ulotek, reklam i gazet w zupełności wystarcza, aby kulki nie dolatywały do ostatniej, złożonej z blaszek warstwy

Wady:

• konieczność wymiany warstwy makulaturowej po 200-400 trafieniach (najlepiej to zrobić, kiedy kulki dolatują do ostatniej - "blaszanej" warstwy (można to zrobić w trakcie zmiany kolejnej tarczy)

Do zmian (w tym konkretnym modelu):

• poprawa sposobu mocowania kartek z tarczami/figurami

Film z testów:

Wiatrówka zamiast pędzla

O tym, że śrut przelatujący przez rzeczy codziennego użytku może być wdzięcznym tematem fotografii, większość pewnie już się przekonała oglądając galerie tego typu. Ale czy ktoś wiedział, że wiatrówki można używać równie dobrze zamiast pędzla? Jak dla mnie takie zastosowanie wygrywa. Ktoś może próbował? :)

By Michał460 (Own work(own work by uploader)) [Public domain], via Wikimedia Commons

Wypadek

Świeżutkie wideo sprzed 4 dni, które przedstawia wyznawcę Allaha, który... no właśnie co... na filmie widzimy efekt, ale nie widzimy przyczyny. Nie mniej jednak film już wywołał długą dyskusję na temat tego co się stało, okraszoną oczywiście komentarzami typu "Strach w oczach terrorysty - bezcenne!". Cóż się mogło stać? "Arabusy nawet kamień potrafią popsuć..." - pisze KHOT na wykop.pl, następnie pojawiają się domysły takie jak "pacan zle zlozyl", "pewnie kupili używkę od ruskich bez instrukcji obsługi" itp. Ciekawą teorię wysnuł Kajetan8 pisząc: "Może to jakaś podróbka z Chin?", uth200 wyjaśnia "to było ASG przerobione na kapiszone". Ostatnią w miarę sensowną teorię (obok źle złożonej broni) wysnuwa luxxus pisząc "Wina raczej kiepskiej amunicji, niż samej broni". Cały aż 13 sekundowy filmik można znaleźć tutaj. Jakie są teorie wiatrówkowiczów? Ja obstawiam chinkę ;)

a

Budujemy eko kulochwyt

Koszt kulochwytu to 30-70 zł mieszczącego tarczę 14x14 cm. Poza jego główną zaletą dla strzelań w pomieszczeniach ma dwie wady: 1. trzeba wydać odpowiednią kwotę 2. jest mało uniwersalny. Te wady przekształcają się w zalety, jeśli zdecydujemy się zrobić kulochyt samodzielnie, plus dojdzie do tego oczywiście satysfakcja. Można też strzelać do pojemnika po płynie do spryskiwaczy wypchanego szmatami, ale prezentuje się to średnio. Któregoś grudniowego dnia postanowiłem więc skonstruować coś bardziej uniwersalnego i taniego, wykorzystując powszechnie dostępne przedmioty. Jedyny wydatek jaki nas czeka to klej. Ale po kolei:

 Nasz kulochwyt zrobimy z:

1. kartonu zwiniętego z jakiegoś marketu w tym konkretnym przypadku po warzywach
2. blaszek dołączanych do listów przez jednego z operatorów pocztowych
3. makulatury
4. początkowo w planach była też plastelina, ostatecznie zamieniona na superklej

Będziemy potrzebować też:

1. nożyczek / nożyka do tapet
2. miarki
3. ołówka
4. taśmy klejącej (jedno- i obustronnie)
5. kawałka sznurka

Funkcję tarcz spełniać będą kartki formatu A4, co przy kilku ryzach odłożonego papieru, nienadrukowanego z jednej strony, stanowi rozwiązanie ekonomiczne, proste w użytkowniu i umożliwia nadrukowanie dowolnego celu, tarczy. Kulochwyt postanowiłem zrobić tak, aby mieścił koło siebie dwie kartki tego formatu.

Krokiem pierwszym jest przecięcie kartonu na pół. Może być dowolnego rozmiaru, ale ten prezentowany na zdjęciu okazał się wręcz idealny.

Odmierzamy i zaznaczmy odległość równą połowie szerokości kartonu

A następnie przy pomocy nożyka do tapet lub nożyczek dzielimy go na dwie części.

Nasuwamy jedną część na drugą najciaśniej jak można,

I dopasowujemy wybrany format kartek, których zamierzamy używać jako tarcz - w tym przypadku A4.

Odmierzamy odległość na jaką musimy przyciąć jeszcze karton, aby kartka była dopasowana idealnie do szerokości kartonu,

zaznaczamy,

i odcinamy niepotrzebną część.

Środek nie będzie nam już do niczego potrzeby.

Pozostałe dwie części zakładamy jedną na drugą dopasowując do siebie na ścisk,

i sprawdzamy jak jeszcze dopasowanie naszej tarczy,

a w tym przypadku dwóch tarcz. Jeśli wszystko pasuje,

sklejamy z tyłu taśmą obie części (można też skleić w środku),
a następnie bierzemy się za stworzenie czegoś na czym nasz "kulochyt" powiesimy. W tym przypadku padło na sznurek.


Tak się szczęśliwie złożyło, że ten model kartonu był jakby idealnie przygotowany pod tą konstrukcję :) Przez jeden

i drugi otwór w górnej części kartonu

Wystarczyło przewlec sznurek,

przyciąć go na odpowiedniej długości

i związać.

I już można zawiesić. Najlepiej ten etap przeprowadzić najpóźniej w tym momencie, zanim jeszcze będziemy wypychać wnętrze kartonu.

Teraz bierzemy się za wypełnienie. Jeśli ktoś zbierał blaszki dołączane do listów i zawiódł się zmianą regulaminu operatora, który teraz wymaga także i kopert, żeby określoną ich ilość wymienić na gadżety, może spokojnie ich użyć do wzmocnienia tekturowej na razie konstrukcji. Krok pierwszy to posegregowanie blach wg rozmiarów,

a następnie ułożenie ich jedna obok drugiej, tak, aby jak najszczelniej do siebie je przypasować. W ten sposób stworzymy przód, który nie rozleci nam się tak szybko, jakby rozleciał się sam karton.


Na początku blaszki miały być mocowane na plastelinie, ale rozwiązanie to okazało się nieskuteczne. Z uwagi na to, że większość blaszek miała z jednej strony pozostałości po kopertach, postanowiłem skorzystać z najnormalniejszego w świecie kleju

A jeśli i ten okazywał się mało skuteczny, do gry przystępowała obustronna taśma klejąca.

Blaszki kleimy ściśle obok siebie, tak aby jak najdokładniej wypełniły wnętrze naszego kulołapu.

Po przyklejeniu wszystkich blaszek sprawdzamy jakość klejenia

potrząsając kartonem, albo np. podważając blaszki długopisem.

Te odpadające poprawiamy, aż do momentu, kiedy nic ich nie oderwie od tektury. Swoją drogą wie ktoś może jakim klejem są przyklejane te blaszki do kopert? Byłby idealny :)

Z uwagi na to, że od takiej blaszki śrut najprawdopodbniej by rykoszetował, zdecydowałem o jeszcze jednej warstwie, tym razem z makulatury - czyli w końcu kolorowe ulotki i reklamy znajdą swoje przeznaczenie. Po kilku strzelaniach będą wyglądały jeszcze gorzej niż po wrzuceniu ich do niszczarki :) Ostatecznie wygląda to tak: karton, blaszka, makulatura. I wszystko powinno być pięknie :)

Makulaturę absolutnie do niczego nam nie potrzebną kładziemy na blaszki, tworząc kulochwyt prawie taki sam jaki otrzymalibyśmy z książki telefonicznej, tyle tylko, że ze wzmocnionymi plecami i wymiennym wkładem, gdy ten nam się zużyje, poza tym ze zdecydowanie łatwiejszym montażem tarcz.

Na sam koniec naprawiamy drobne usterki, które mogły wydarzyć się podczas montażu,

Zaginamy fragmenty kartonu, które stworzą nam idealny uchwyt do kartek - tarcz.

I sprawdzamy jak to się wszystko razem trzyma :)

Tarcza po prawej - OK.

Tarcza po lewej - OK.

Ostatecznie całokształt prezentuje się w ten sposób. Teraz pozostaje już tylko czekać na jakiś dzień, w którym nie da się wyjść na dwór a będziemy mieli niezmierną ochotę postrzelać (czyli np. taki dzień jak te obecne zimowe) i testować, usprawniać, testować, usprawniać. Być może tych wszystkich kartek nasza konstrukcja nie przeżyje, ale sezon zimowy powinna. Z uwagi na - jakby nie patrzeć - prowizoryczną konstrukcję na początek sprawdzę jej funkcjonalność na czymś poniżej 5 Jouli :) Filmik z testów niebawem.


Jeśli ktoś chce wykonać coś takiego robi to na własną odpowiedzialność :) Zrzekam się bez wyjątków odpowiedzialności za straty lub uszkodzenia każdego rodzaju, które mogą wystąpić w przypadku korzystania z technologii tutaj przedstawionej.

Plansza poglądowa Umarex SA 177

Dziś w ramach zapoznawania się ze sprzętem nowość (już nie taka nowa w sumie ;) ze stajni Umarexa - SA 177 - kolejny, który polecam, głównie ze względu na ekonomiczne korzystanie z zasobów CO₂ przy obecności systemu Blow-Back oraz ze względu na całkiem dobrą celność. Z wyglądem Umarexa SA 177 i danymi technicznymi można zapoznać się na poniższej planszy będącej efektem sesji fotograficznej z tą pięknością. Do ściągnięcia także w ogromnej wersji (30.57 MB - 80,3 mln. piks.) tutaj. Wersja poglądowa poniżej.

Plansza H&K P30

Pogodę mamy taką jaką mamy, więc średnio jest możliwe wyjście z wiatrówką bez narażenia ją na śnieg z deszczem, przyszła więc pora na zabawienie się w fotografa, grafika i złotą rączkę. Dziś plansza techniczno-opisowa dla H&K P30 - zrobiona tak dla zrelaksowania się przed ciężkim tygodniem w pracy, kolejne efekty przedstawię w ciągu tygodnia. Planszo-plakat może stanowić źródło wiedzy na temat tego modelu, jego wyglądu i właściwości. Jeśli ktoś ma ochotę zapraszam do ściągnięcia wersji o rozdzielczości 80,3 mln. pikseli (29.12 MB), gdzie dokładnie można przestudiować każdy szczegół tego modelu. Wersję mniejszą - poglądową można znaleźć poniżej.

Bezkrwawe polowanie na zwierza

W ubiegłym roku była seria wpisów na temat celów i tarcz, z którymi można ćwiczyć swoje umiejętności strzeleckie, w tym przyszła kolej na trochę praktyki, uwiecznionej w postaci wideo. Na początek cele najprostsze w wykonaniu, tanie, choć jak na śnieg, mało praktyczne. Zabawa jednak doskonała, jeśli oczywiście idziemy strzelać, a nie filmować. Bo pogodzić tego się nie da, zwłaszcza jak mamy do dyspozycji jedną parę rąk, kamerę, dwa pistolety i ograniczoną ilość czasu. Pierwsze bezkrwawe łowy na dziką zwierzynę wyglądały tak:

Wkrótce kolejne odcinki z wiatrówkowych zmagań :)

Jak to z tymi kulkami jest?

Zawsze "prawdziwa" wiatrówka oznaczała dla mnie karabinek, do którego mieści się jedna, mała śrucina. Swoje poglądy jakiś czas temu zweryfikowałem, choć część odstępstw od przyjętej normy, ma jedną wadę. Chodzi o pistolety na kulki stalowe BB, a właściwie o ich magazynki i awaryjność.
Nie wgłębiając się w budowę poszczególnych magazynków (część będzie na zdjęciach), chodzi najczęściej o to, że kulki lubią sobie powypadać. Po zaobserwowaniu kilku takich przypadków oraz nie szukając dalej niż na forum wiatrowki.pl, doszedłem do wniosku, że osobiście nad kupnem takiego modelu poważnie bym się zastanowił. Ewentualnie wybrał pistolet na śrut typu diabolo albo hybrydę strzelającą i śrutem, i kulkami (np. taką jak H&K P30 - z którego przyznam szczerze wolę strzelać z wykorzystaniem dwóch 8-strzałowych magazynków na śrut).

Pierwsze "kulkowe nieszczęście" było mi dane podczas ubiegłorocznego Zlotu "Wiatrówki.pl" podczas PPP, w którym nie popisał się (wideo) magazynek od H&K USP, drugie - chwilę później (z mniej lub bardziej podobnych przyczyn) posłuszeństwa odmówiła BERETTA Cx4 Storm.

Trzeci raz "kulkowy pech" dotknął osobiście mnie i mojego H&K P30, którego magazynek skonstruowany jest ni mniej, ni więcej, tylko w ten sposób:

 O kolejnych nieszczęściach pisał funshooter na forum, gdzie opisał problemy z Umarexem SA 177 (magazynek na zdjęciu poniżej) oraz Crosmanem C41.

 Jak problem nie do końca doskonałych magazynków rozwiązać? Szczerze mówiąc: nie wiem. Można mieć dwa magazynki i korzystać z nich na zmianę, podczas gdy drugi w serwisie, można kupić hybrydę i nie korzystać z kulek,

 można kupić model tylko na śrut (z 8 strzałowym magazynkiem), można też mieć dużo szczęścia i nigdy nie mieć problemów.

Mam nadzieję, że taka opcja też jest możliwa, bo przygoda z takimi modelami jest naprawdę przyjemna, o czym zresztą będzie niedługo filmik :)

Bliżej broni do celów rekreacyjnych

Jak pisze iulius na swoim blogu, "Mars wysłuchał naszych modlitw. W przyjętej właśnie (413 posłów za, 0 przeciw, 0 wstrzymało się) ustawie o broni i amunicji znalazło się kilka bardzo dobrych zapisów."

Chodzi tutaj głównie o zmiany w art. 10 ust. 3 pkt. 8, który otrzymał brzmienie, iż "za ważną przyczynę, o której mowa w ust. 1 [właściwy organ policji wydaje pozwolenie na broń jeśli wnioskodawca (...) przedstawi ważną przyczynę posiadania broni - przyp. własny], uważa się w szczególności udokumentowane członkowstwo w stowarzyszeniu o charakterze wychowawczym lub patriotyczno-obronnym - dla pozwolenia na broń do celów rekreacyjnych" i kilka innych, które odnależć można na stronie: http://orka.sejm.gov.pl/Druki6ka.nsf/wgdruku/3499-A/$file/3499-A.pdf

Zmiany musi jeszcze zaakceptować senat i prezydent.

By Afterworks (Own work) [Public domain], via Wikimedia Commons

I sypnęło

Zima jak co roku zaskoczyła kierowców, drogowców i strzelców ;) Kto przy minus dziesięciu stopniach Celsjusza nie marzy o nieośnieżonej, ogrzewanej strzelnicy, w której można zabawiać się do woli - póki ogrzewanie nie siądzie albo światła nie wyłączą? Aż mi się zimno robi na samą myśl o wyjrzeniu przez okno, co dopiero jeśli miałbym tam wyjść i biegać po lesie... Brr... Zresztą kapsuły CO2 chłodem się brzydzą, podobno. Dlatego ku pokrzepieniu serc najpierw fotograficzne ochłodzenie, a potem kilka zdjęć z miejsca, w którym trenuje tegoroczny mistrz Polski w konkurencji karabin dowolny na 50 m.

Tak to wygląda na zewnątrz. Bez czapki, szalika i grubej kurtki nie odważę się wyjść.

I coś, o czym pewnie część marzy, choćby gdzieś w piwnicy czy na strychu :)

'

Zdjęć mało, bo i wizyta krótka. Zresztą co tam fotografować jak strzelców żadnych nie ma ;)